نمونه سوال شیمی عمومی

• اثر زاویه تماس را بر پدیده های کشش سطحی و چسبندگی بیان نمایید .

در بحت سطح‌شناسی، چسبندگی فیزیکی، زاویه تماس و در نتیجه آن ترشوندگی را تعیین می‌کند. هنگامیکه دو فاز (مانند جامد و مایع) با هم در تماس باشند، هرچه چسبندگی بین آن دو بیشتر باشد، زاویه تماس کمتر و ترشوندگی بیشتر خواهد بود. برعکس، هرچه همدوسی بیشتر باشد، ماده تمایل به تماس بیشتر با خود خواهد بود و ازاین‌ رو چسبندگی و ترشوندگی کمتر و زاویه تماس بیشتر می‌شود.

• فرق سیستم لاتکس و امولسیون در پوششها با ذکر مثال ؟ مکانیسم و عملکرد فیلم را بیان نمایید .

لاتکس را به ساده ترین شکل می توان به عنوان یک سیستم کلوئیدی و دو فازی متشکل از یک فاز جامد پراکنده در یک فاز مایع یا محیط پراکندگی تعریف نمود . فاز مایع یا محیط پراکندگی را فاز پیوسته و یا فاز آبکی     می نامند، هم فاز مایع و هم سیال آبکی که هنگام منعقد شدن لاتکس از آن به بیرون می تراود ، محلول های رقیق آبی می باشند که ممکن است تا اندازه ای در ترکیب شیمیایی با هم اختلاف داشته باشند.فاز پراکندگی را فاز ناپیوسته یا گسسته نیز می نامند که شامل واحد های پلیمری عمدتا در pH بازی و بار الکتریکی منفی است .قطر ذرات کمتر از 5 میکرون است و در محیط مایع مرتبا تکرار می شود.این واحد های پلیمری اغلب دارای شکل هندسی  نامتقارن می باشد. پایداری ذرات پلیمری لاتکس در فاز مایع به حضور موادی با سطح فعال مانند امولسیفایر ها و لایه ای از آب روی سطح ذره پلیمری مربوط می گردد. این لایه آبی باعث می شود که ذرات پلیمری آزادانه در فاز مایع حرکت کنند.بدین ترتیب سیستم دوفازی پایدار می ماند. علت جذب لایه آبی روی سطح ذرات پلیمری در لاتکس های طبیعی و سنتزی متفاوت است.در لاتکس طبیعی سطح خارجی پلیمر توسط یک لایه چربی و یک لایه پروتئینی احاطه شده است . لایه پروتئینی موجود در پلیمر قابل حل در سرم لاتکس می باشد و با تغییر pH فاز مایع یونیزه می شود.این یونیزاسیون بار روی پلیمر را تعیین می کند . به علت وجود این بار بر روی پلیمر جذب شدن ملکول های دوقطبی آب در اطراف آن لایه آبیس اطراف ذرات پلیمری در لاتکس طبیعی ایجاد می شود . ما در لاتکس های سنتزی در هنگام فرایند پلیمریزاسیون امولسیونی از امولسیفار استفاده می کنند.ملکول های امولسیفایر در قسمت آبگریز خود به سطح پلیمر می چسبند بنابراین قسمت ابدوست روی ملکول اتمولسیفایر خارجی ترین سطح روی ذره پلیمری را ایجاد می کند. که با جذب آب سبب ایجاد لایه آبی در اطراف ذره پلیمری میشود.

به طور کلی پایداری ذرات لاتکس سنتزی تحت تاثیر عوامل زیر  میباشد: 

1. استحکام میان سطحی ذره پلیمری و امولسیفایر،که به وسیله امولسیفایر جذب شده روی سطح ذره ایجاد می شود. 
2. لایه آبی،که خاصیت |آبدوستی امولسیفایر موجب نگهداری آن اطراف ذره میشود. 
3. استحکام یونی ، یون های هم پیوند با امولسیفایر جذب شده روی سطح ذره

امولسیون

یک امولسیون تلفیق دو مایع است که در حالت عادی با هم مخلوط نمی شوند. امولسیونها مخلوط همگنی از ذرات بسیار ریز هستند که در حالت معلق در هم قرار دارند. یعنی در هم حل نشده اند. کلویید یک مخلوط همگن پایدار است که در آن ذرات خیلی ریز یکی در داخل ذرات دیگری پخش شده است. مه یک کلویید از ذرات ریز آب و مولکولهای هوا است. در یک کلویید ذرات حل نمی شوند. دود سیگار یک کلویید جامد در گاز است.
به نظر می رسد در بسیاری از کاربردها ساختار امولسیون به مخلوط ذرات مایع با ابعاد معین که در مایع امتزاج ناپذیر دیگر معلق هستند و به روش تولید آنها امولسيون می گویند. دو خانواده بزرگ از ذرات مایع که می توانند امولسیون ها را ایجاد کنند، مایعاتی با طبیعت آبدوست(آبی) و طبیعت آبگریز (روغن) هستند. یا ماده آبی در ماده روغنی به نانوذره تبدیل می شود یا برعکس نانوذرات چربی در ماده آبی شکل می‌گیرند. مواد فعال سطحی محلول درحلال های آلی، تجمعهای کروی شکلی را تشکیل می دهند و سر قطبی و سر غیرقطبی گروههای فعال کننده سطحی(سورفکتانت یا امولسیفایر) با یک سر آبدوست و یک سر آبگریز به دو فاز آبی و روغنی کمک می کنند تا در داخل هم پراکنده و منتشر شوند.

با تغییر دور همزن اختلاط فاز آبی و روغنی یا تغییر فشار فرآیند ،کنترل ذرات امولسیون شده از ابعاد معمول 1 تا 10 میکرومتر به چند ده نانومتر امکان پذیر است.از يک امولسيون روغن در آب يا آب در روغن براي خلق نانوکپسول‌هاي روغني یا آبي استفاده مي‌شود. نوع کاربرد کپسول‌ها به نوع امولسيون مورد استفاده بستگي دارد. اندازه ذرات امولسیون روی ظاهر و خواص آنها تاثیر زیادی دارد.
– ابعاد 30 نانومتر 120 نانومتر 1 تا 10میکرون
– گرانروی 10 مگاپاسکال. ثانیه 18 مگاپاسکال. ثانیه 1020 مگاپاسکال. ثانیه
– حالت شفاف نیمه شفاف
– مات

زماني كه اندازه ذرات بیشتر از طول موج نور مي شود، تا حد زيادي انعكاس و شكست نور به سمت نور آبي منحرف ميگردد. هنگامي كه اندازه ذرات كمتر از 100 نانومتر مي شود، قسمت بزرگي از نور بدون هيچ گونه مانعي از داخل امولسيون عبور مي كند و به آن ظاهري نيمه شفاف و مات مي بخشد. در نهايت وقتي اندازه ذرات فاز پراكنده كمتر از 50 نانومتر ميگردد، ذرات آنقدر كوچك هستند كه هيچ گونه تداخلي با طول موج نور مرئي ندارند، در اين نقطه امولسيون شفاف مي شود. در شکل محدوده ذرات امولسیون شده ملاحظه می شود.

• در چسبندگی انواع پیوندهای فیزیکی و شیمایی را نام برده و روشهای ارزیابی آنها را بیان کنید.

پیوندهای شیمیایی :

چسبندگی شیمیایی هنگامی رخ کی‌دهد که پیوند شیمیای بین دو سطح برقرار شود . اتم‌ها به جاي آنكه به صورت منفرد بمانند، تمايل دارند به يديگر بپيوندند، به هم پيوستن اتم‌ها با تشكيل پيوندهاي شيميايي صورت مي‌گيرد. پيوندهاي شيميايي نبروهاي جاذبه‌اي هستند كه در تمام مواد، اتم‌ها را به يكديگر متصل مي‌كنند. تشكيل پيوند بين اتم‌ها با تغيير آرايش الكتروني آنها همراه است. در حقيقت، اين الكترون‌هاي لايه‌ي ظرفيت اتم‌ها هستند كه سبب تشكيل پيوندهاي شيميايي مي‌شوند.. تواناترین پیوند یونی و کوالانس است .

– پیوند یونی

– پیوند کوالانس

– پیوند داتیو

– پیوند فلزی

پيوند يوني: نيروي جاذبه قويي است كه بين يون‌هاي با بار مخالف وجود دارد. اين پيوند نتيجه‌ي انتقال الكترون از اتم فلز به اتم نافلز است. پيوند يوني را پيوند الكترووالانسي نيز مي‌نامند. ترکیبات یونی متشکل از تعداد زیادی آنيون وكاتيون هستند که با طرح معین هندسی در کنار هم قرار گرفته‌اند و یک بلور بوجود می‌آورند. هر بلور ، به سبب جاذبه‌های منفی ـ مثبت یونها به هم ، نگه داشته شده است. فرمول شيميايي یک ترکیب یونی نشانه ساده ‌ترین نسبت یونهای مختلف برای به وجود آوردن بلوری است که از نظر الکتریکی خنثی باشد.
خواص تركيب هاي یونی
الف- رسانایی الکتریکی :
رسانایی الکتریکی مواد مرکب یونی مذاب به این علت است که وقتی قطب‌هایی با بار مخالف در این مواد مذاب قرار گیرد و ميدان الكتريكي برقرارشود، یون ها آزادانه به حرکت در می‌آیند. این حرکت یونها بار یا جریان را از یک‌جا به جای دیگر منتقل می‌کنند. در جسم جامد که یونها بی‌حرکت‌اند و نمی‌توانند آزادانه حرکت کنند، جسم خاصیت رسانای الکتریکی ندارد.
ب- سختی :
سختی مواد مرکب یونی به علت پیوند محکم میان یونهای با بار مخالف است. برای پیوندهای قوی انرژی بسیاری لازم است تا یون‌ها از هم جدا شوند و امکان حرکت آزاد حالت مذاب را پیداکنند. انرژی زیاد به معنی نقطه جوش بالا است که خود از ویژگی‌های مواد مرکب یونی است.
ج- شکنندگی :
مواد مرکب یونی شکننده‌اند. زیرا که ساختار جامد آنها آرایه منظمی از یونهاست. مثلا ساختار سدیم کلرید (NaCl) را در نظر بگیرید. هرگاه یک سطح از یونها فقط به فاصله یک یون در هر جهت جابجا شود، یونهایی که بار مشابه دارند درکنار یکدیگر قرار می‌گیرند و یکدیگر را دفع می‌کنند و چون جاذبه‌ای در کار نیست بلور می‌شکند. سدیم کلرید را نمی‌توان با چکش کاری ، به ورقه‌های نازک تبدیل کرد. با چنین عملی بلور نمک خرد و از هم پاشیده می‌شود.
گروههای حاوی پیوند یونی
پس از جدا شدن یک الکترون از یک اتم معین ، جداشدن الکترونهای بعدی به ترتیب مشکل تر می‌شود. زیرا با از دست رفتن هر الکترون بار مؤثر زیادتری می‌شود و الکترونهای باقیمانده را محکمتر نگاه می‌دارد. بطور خلاصه یونهای مثبت وقتی تشکیل می‌شوند که اتم‌های فلزی یک الکترون گروه(IA ) ، دو الکترون گروهIIA) ) و یا سه الکترون گروه (IIIA) به اتم‌های غیر فلزی می‌دهند. یونهای حاصل آرایش الکترونی یکسان با یک گاز نجیب دارند.
پيوند كووالانسي:
میلیون‌ها ماده مركب شناخته شده است كه فقط از غیر فلزات ترکیب یافته‌اند. این مواد مرکب فقط شامل عناصری هستند که در هر اتم 4، 5 ،6 يا 7 الکترون والانس دارند. بنابراین الکترون‌های والانس اتم‌های غیر فلزی ، آنقدر زیاد است که اتم‌ها نمی‌توانند با از دست دادن آنها ساختار یک گاز نجیب را به دست آورند. معمولا غیر فلزات با جفت کردن الکترون‌ها پیوند ایجاد می‌کنند و در این فرآیند به ساختار یک گاز نجیب می‌رسند.
يكي ديگر از راه ‌هايي كه يك اتم مي‌تواند به آرايش الكتروني پايدار برسد، اين است كه با يك يا چند اتم ديگر الكترون به اشتراك بگذارد. هنگامي كه دو اتم الكترون به اشتراك مي‌گذارند، نيروي جاذبه‌اي بين آنها بوجود مي‌آيد كه سبب به هم پيوستن آن دو اتم به يكديگر مي‌شود و اين نيروي جاذبه به پيوند كووالانسي نام دارد. آنچه اتم‌های یک ملکول را به هم نگه می‌دارد، پیوند کووالانسی است، در تشکیل پیوند کووالانسی الکترون‌ها ، به جای آنکه از اتمی به اتم دیگر منتقل شوند، میان دو اتم به اشتراک گذاشته می‌شوند. استحکام پیوند کووالانسی ناشی از جاذبه متقابل دو هسته مثبت و ابر منفی الکترون‌های پیوندی است. یا به عبارت دیگر مربوط به آن است که هر دو هسته الکترونهای مشترکی را جذب می‌کنند.
شرط تشکیل پیوند کوولانسی: لازمه تشکیل پیوند کوولانسی بین دو اتم ، این است که هر یک از دو اتم در آخرین تراز انرژی خود لااقل یک اوربیتال نیمه پر داشته باشند.

انواع پیوند کووالانسی

الف- پیوند یگانه کووالانسی
پیوند یگانه کووالانسی متشکل از یک جفت الکترون (دارای اسپین مخالف) است که اوربیتالی از هر دو اتم پیوند شده را اشغال می‌کند. ساده‌ترین نمونه اشتراک در مولکول‌های دو اتمی گازهایی از قبیل F2 ، H2 و Cl2 دیده می‌شود. اتم هیدروژن فقط یک الکترون دارد هرگاه دو اتم هیدروژن تک الکترون‌های خود را به اشتراک بگذارند، یک جفت الکترون حاصل می‌شود. H ― H , H : H پیوند یگانه
این جفت الکترون پیوندی متعلق به کل مولکول هیدروژن است و به آرایش الکترونی پایدار گاز نجیب هلیم می‌رسد. هراتم هالوژن ، هفت الکترون والانس دارد. با تشکیل یک پیوند کووالانسی بین دو تا از این اتم‌ها ، هر اتم به آرایش الکترونی هشت تایی ، که ویژه گازهای نجیب است، می‌رسد.
ب- پیوند چند گانه
بین دو اتم ، ممکن است بیش از یک پیوند کووالانسی تشکیل شود در این موارد گفته می‌شود که اتم‌ها با پیوند چند گانه به هم متصل‌اند. دو جفت الکترون مشترک را پیوند دو گانه و سه جفت الکترون مشترک را پیوند سه گانه می‌نامند. اغلب می‌توان تعداد پیوندهای جفت الکترونی را که یک اتم در یک مولکول بوجود می‌آورد از تعداد الکترون‌های مورد نیاز برای پر شدن پوسته والانس آن اتم ، پیش‌بینی کرد. چون برای نا فلزات شماره گروه در جدول با تعداد الکترون‌های والانس برابر است، می‌توان پیش بینی کرد که عناصر گروه VIIA مثل) Cl با هفت الکترون والانس) ، برای رسیدن به هشت تای پایدار ، یک پیوند کووالانسی ، عناصر گروه VIA مثل O و) S با شش الکترون والانس) دو پیوند کووالانسی ، عناصر VA مثل N و) P با پنج الکترون والانس) سه پیوند کووالانسی و عناصر گروه IVA مثل C (با چهار الکترون والانس) چهار پیوند کووالانسی به وجود خواهند آورد. :Ö=C=Ö: پیوند دو گانه ، پیوند سه گانه ، چهار پيوند كربن كه يك پيوند سه گانه و يك پيوند يگانه تشكيل داده ااست.

پيوند داتيو (كووالانسي كوئوردينانس):
كلمه‌ي داتيو به زبان يوناني يعني بخشنده اين پيوند زماني تشكيل مي‌شود كه يك اتم داراي زوج الكترون تنها و اتم ديگر اوربيتال خالي داشته باشد.

پیوند داتیو
شرط تشکیل پیوند داتیو:در تشکیل پیوند داتیو باید اتمی که الکترون به اشتراک می‌گذارد، در آخرین لایه ، حداقل یک جفت الکترون غیر پیوندی داشته باشد و اتم دیگر نیز حداقل دارای یک اوربیتال خالی در آخرین لایه باشد ).اوربيتال: فضايي است كه احتمال حضور بيشترين الكترون را داشته باشد .(
اتم نیتروژن با سه اتم هیدروژن ، پیوند کووالانسی معمولی تشکیل می‌دهد و به آرایش الکترونی گاز بی‌اثر می‌رسد. پس از این عمل ، برای نیتروژن یک جفت الکترون غیر پیوندی باقی می‌ماند که می‌تواند آن را بصورت داتیو در اختیار اتمهایی که به آن نیاز دارند، قرار دهد. از سوی دیگر ، اتم هیدروژن که یک الکترون در اوربیتال آن موجود است، هر گاه این الکترون را از دست بدهد، به یون H+تبدیل می‌شود که اوربیتال 1S آن خالی است.حال هرگاه این یون به مولکول آمونیاک نزدیک شود، با آن پیوند داتیو برقرار می‌کند و خود را به آرایش الکترونی گاز بی‌اثر می‌رساند (NH4+) این مجموعه که یون آمونیوم نامیده می‌شود، در بسیاری از ترکیبات مانند کلرید آمونیومNH4Cl) ) و هیدروکسید آمونیوم(NH4OH) وجود دارد.
اندازه گیری‌های انجام شده نشان می‌دهد که انرژی و طول هر چهار پیوند نیتروژن _ هیدروژن در یون آمونیوم کاملا یکسان است. این امر منطقی نیز به نظر می‌رسد، زیرا پیوند داتیو نیز مانند پیوند کووالانسی معمولی یک جفت الکترون است که بین هسته اتم نیتروژن و هسته اتم هیدروژن قرار گرفته استکلرید آلومینیوم نیز با یون Cl- ترکیب می‌شود و یون AlCl 4- تولید می‌کند که در آن هر چهار پیوند AL – Cl از نظر طول و انرژی یکسان هستند.

پيوندهاي فلزي
پيوند فلزي: نيروي جاذبه‌اي كه از تأثير متقابل الكترون‌هاي غير مستقر (يعني همان الكترون‌هاي لايه‌ي ظرفيت) و ذره‌هاي مثبت شبكه‌ي بلور فلز به وجود مي‌آيد عامل پيدايش پيوند فلزي مي‌باشد .فلزات به وسيلة رسانايي الكتريكي بالا، جلاي فلزي و چكش‌خواري مشخص مي‌شوند. كدام آرايش پيوندي مي‌تواند پديد آورندة اين خواص باشد؟ فلزات در حالت جامد بلورهايي تشكيل مي‌دهند كه در آنها هر اتم با هشت يا دوازده اتم فلز احاطه شده است.نظر به اين كه فلزات در تراز بيروني خود فقط 1،2 يا 3 الكترون دارند، اتم هاي آنها با اتم هاي مجاور خود پيوندهاي كووالانسي عادي تشكيل نمي‌دهند و چون اتمهاي يك عنصر نيروي جاذبة يكساني نسبت به الكترونهاي خود دارند، اتم هاي فلز تمايلي به تشكيل يون در بلور فلز ندارند. در اينجا، بلور فلز وقتي تشكيل مي‌شود كه اتمها در كنار يكديگر جمع مي‌شوند و اوربيتال هاي تراز بيروني تمام اتم ها با يكديگر همپوشاني مي‌كنند. در اين حالت الكترون ها مي‌توانند به راحتي از يك اتم به اتم ديگر حركت كنند. در اينجا گفته مي‌شود كه الكترون ها غيرمستقرند زيرا اين الكترونها در يك «مكان» به عنوان بخشي از يك يون يا پيوند كووالانسي معين قرار نگرفته‌اند. اگر يك ميدان الكتريكي خارجي اعمال كنيم، الكترونها در درون فلز به جريان مي‌افتند و جريان الكتريكي به وجود مي‌آيد. الكترونها غيرمستقر به آساني با نور بر هم كنش داشته، جلاي فلزي را به وجود مي‌آورند. وقتي فلزات را با چكش مي‌كوبيم، اتمها تغيير آرايش مي‌دهند و الكترونها نيز در اوربيتالهاي اتمها در مكانهاي جديد جابجا مي‌شوند. الكترونهاي غيرمستقر كه اتمهاي فلزي را به يكديگر متصل نگه مي‌دارند پيوند فلزي را به وجود مي‌آورند.
خواص فلزات با تعداد الكترونهاي بيروني آنها معين مي‌شود. فلزات گروه (IA)1 در هر اتم فقط يك الكترون بيروني دارند. اين فلزات نرم هستند. فلزات گروه(IIA)2 دو الكترون بيروني دارند و در مقايسه با فلزات گروه (IA)1 سخت‌ترند. اما، در فلزات واسطه، الكترون هاي اوربيتالهاي d ممكن است در تشكيل پيوند فلزي شركت كنند. بسياري از اين فلزات بسيار سخت هستند.عناصر گروه (IIIB) 3 تا (VIB)6 سه تا شش الكترون غيرمستقر دارند. در عناصر گروه هاي (VIIB)7 تا (VIIIB)10، تعداد الكترون هاي غيرمستقر همان شش الكترون است زيرا الكترون هاي تراز فرعي d اين عناصر در پيوند فلزي شركت ندارند. تعداد الكترون هاي غيرمستقر به ازاي هر اتم با فلزات گروههاي (IB)11 و (IIB)12 رو به نقصان مي‌گذارد. گروه هاي (IIIA)13 تا (VIIIA)18، نافلزند و از خواص فلزي آنها به سرعت كاسته مي‌شود.
پيوند فلزي قوي در فلزات ساختماني مانند آهن، كروم و نيكل، اين فلزات را سخت و محكم ساخته است. به طوركلي، عناصر واسطه، سخت‌ترين و محكمترين عناصر هستند. بعضي از فلزات كه الكترون هاي غيرمستقر كمتري دارند را مي‌توان با ساير فلزات تركيب كرد و آلياژ تشكيل داد و به اين ترتيب باعث استحكام فلز شد. خواص اين آلياژها از خواص عناصر خالص سازندة آلياژ متفاوت است.

پیوندهای فیزیکی :

در چسندگی فیزیکی  Dispersive adhesion یا( Physisorption) جذب فیزیکی دو ماده بوسیله نیروهای واندروالسی است. سازوکار این گونه چسبندگی بر پایه وجود قطبش در اتم‌ها و مولکولها است که در آنها قطب‌های مثبت و منفی بوجود می‌آورد و این قطب‌ها با ربایش یکدیگر، پیوند واندروالسی می‌سازند.

نيروي واندروالسي به چه عواملي بستگي دارد؟
1- هر چه جرم مولكولي بيشتر باشد نيروي واندروالس بين مولكولها بيشتر است. و هر چه نيروي واندوالسي بيشتر باشد يعني مولكولها سفت تر هم را چسبيده اند پس نقطه ي جوش و ذوب بالاتر است.
2- هر چه تعداد اتمها در ساختار يك مولكول بيشتر باشد نيروي واندروالس بين دو مولكول بيشتر است و بنابر اين نقطه ي ذوب و جوش بالاتر است. مثلا S8 نيروي واندروالس بيش از P4 دارد .

کاملا طبیعی است که پیوندهای شیمیایی بسیار قویتر از پیوندهای فیزیکی میباشند .

• دسته بندی انواع پیوندها بر حسب انرژی پیوند ؟

تعریف انرژی پیوند :

عبارت است انرژی لازم برای شکستن پیوند کوالانسی دریک مول ازملکول های گازی وتولیداتم های مجزاازهم

تعریف طول پیوند :

به فاصله تعادلی میان هسته های دواتم دریک ملکول طول پیوندگفته می شود. انرژی پیوندباطول پیوندرابطه عکس دارد.

• مثالی از انحلال رزینهای پوشش سطح توسط دو حلال همزمان بیابید که هر یک به تنهایی قادر به حل کردن آن رزین نباشند . دراین خصوص پرامترهای حلالیت رزین و حلال را استخراج نمایید.

در این سوال از کار عملی استفاده کردیم و رزین مورد تست رزین اکریلیک ZA-765 شرکت تاک رزین میباشد .بنا بر تستهای انجام داده شده و استاندارد حلالیت رزین (ASTM-D5062-96) پارامترهای حلالها بدست امده .

این رزین مخصوص رنگهای پلی اورتان دوجزیی میباشد و حلالها به ترتیب به قرار زیر هستند .

• موارد نامحلول یا سخت حل شونده : 402-403 – پروپیلن گلیکول – متانل
• موارد حل شونده : زایلن – سلوسو (100-150 ) – بوتیل گلیکول – MPA

برای آزمایش تستهای مختلفی انجام شد تا نسبت دو حلال درآید . در نهایت به این نتیجه رسیدیم :

این رزین به ازای 10 گرم رزین و 4 گرم حلال 402 کاملا به صورت ژل سفید رنگ درمی آید و رزین حالت دو فاز به خود میگیرد .

این رزین به ازای 10 گرم رزین و 6 گرم متانل حالت رگه رگه پیدا میکند و حتی با میکس دور بالا این رگه ها از بین نمیروند و در نهایت به محلول صاف و یکدست و شفاف اصلا نمیرسیم .

در حالتی که رزین به صورت ژل در آمده است با افزودن متانل و کمی میکس ژل سفید رنگ کاملا بازشده و به یک محلول کاملا شفاف و بدون رگه میرسیم .

پارامترهای حلالیت D  :

D=1000-750          حل کامل

D=750-500 تقریبا حل کامل

D=500-250        کم محلول

D=250-0   نامحلول کامل

بر طبق این اعداد حلال 402 دارای عدد حلالیت 19 , حلال پروپیلن گلیکول دارای عدد حلالیت 21 , متانل دارای عدد حلالیت 149 و حلال 403 دارای عدد حلالیت 163 میباشد .

در این آزمایش انتخاب ما بر روی دو حلال حل نشونده بود . که به نسبت :

رزین : 50%

402 : 20%

متانل : 30%

رزین کاملا حل شد و محلولی صاف , شفاف و یکدست را شاهد بودیم .

• تفاوت (1) Aggregate و Agglomerate(2) :
• دارای ساختمانی با ذرات یک اندازه هستند اما (2) به نظر میرسد همان ذرات هستند ولی با این تفاوت که یکدست نیستند و ذراتی با اندازه بزرگ بین آنها دیده میشود و بصورت متراکم میباشند . ذرات پیگمنت در تجمعات اولیه (1) به سختی به یکدیگر چسبیده اند و بین ذرات هوا نیز وجود دارد و برای جدا کردنشان انرژی تنشی و برشی زیادی لازم است , اما در تجمعات مجدد (2) ذرات پیگمنت با سختی کلویید شده اند و رنگ کاملا لابلای انها در جریان است و نیروی زیادی برای جدا کردن آنها لازم نمیباشد .

• تفاوت cobalmill ها و permill ها ؟

Cobalmill :

• سیستم بدون حلال است و لزومی ندارد رنگ بوسیله حلال رقیق شده باشد ( حلال فقط برای شستشوی باقیمانده رنگ در دستگاه استفاده میشود )
• دارای میزان خروجی رنگ بیشتری نسبت به پرمیل میباشد .
• سرعت بالاتری نسبت به پرمیل در رساندن رنگ به دیسپرس مورد نظر دارد .
• حجم بیشتری نسبت به پرمیلها دارند
• دارای سیستم غلطکی ( بدون وجود ساچمه )

Permill :

• وجود حلال در سیستم اجباری است تا ساچمه ها به راحتی در نگ حرکت کنند .
• میزان خروجی رنگ کمتر نسبت به کبال میل
• سرعت پایینتر در دیسپرس نسبت به کبال
• وجود ساچمه

• پیوندهای انواع پوششها :

پوشش پلی اورتان : پیوند اورتانی

پوشش اپوکسی : پیوند آمینی

پوشش سیلیکونی : در زنجیرهٔ اصلی آنها به جای اتم‌های کربن، پیوندهای O-Si-O قرار گرفته و زنجیره‌های جانبی آنها آلی باشد

پوشش سیلیکاتی :

پوششهای کوره ای : واکنش گروه های هیدروکسیل